Op deze pagina stelt het huidige bestuur van Energie-U zich voor.
Ons bestuur
Hieronder vertelt elk bestuurslid persoonlijk zijn/haar eigen verhaal:
• Toine Havelaar, penningmeester.
• Inge Verhoef, algemeen bestuurslid.
• Paul van Seters, voorzitter.
• Pieter Duif Verhoeven, algemeen bestuurslid.
Toine Havelaar, penningmeester
Mijn naam is Toine Havelaar. 15 jaar geleden ben ik in Utrecht komen wonen. Daarvoor heb ik in Leiden gestudeerd en gewoond en in Veenwouden; een klein dorpje in Noord-Oost Friesland, waar ik ben opgegroeid.
Na mijn afstuderen als jurist in 1999 heb ik bij een aantal grote bedrijven gewerkt (zoals KPN en Sara Lee). Aangezien duurzame energie al langere tijd mijn interesse had, ben ik als Legal Manager terecht gekomen bij Ecofys, toen een dochterbedrijf van Eneco, thans onderdeel van het Amerikaanse bedrijf Navigant Consulting.
Het valt me altijd op dat je in een groot bedrijf slechts een klein radertje in een groot geheel bent waar je invloed relatief beperkt is. Ik hoop juist bij Energie-U dat ik concreet kan bijdragen aan het realiseren van een duurzame energievoorziening voor de bewoners van Utrecht. Juist de kleinschaligheid - en de menselijke en praktische kant - spreken mij het meeste aan: lokale projecten waar je van begin tot eind bij betrokken bent.
Inge Verhoef, algemeen bestuurslid
Dag, energieke Utrechters! Ik mag mij hier even aan jullie voorstellen. Ik ben Inge Verhoef, het kersverse bestuurslid met ervaring in communicatie en windenergie.
[caption id="attachment_2509" align="alignright" width="300"]
Inge spreekt de vergadering toe[/caption]
Toen Energie-U werd opgericht maakte mijn hart een sprongetje: we gaan niet meer praten over duurzame energie, we gaan het gewoon doen! En we doen het zelf, als Utrechters met elkaar. In die begintijd van Energie-U zat ikzelf te popelen om mee te doen, maar diende zich mijn realiteit van luiers, flesjes en de bijbehorende vermoeidheid aan: ik heb twee jonge kinderen. Wel heb ik mij overdag in mijn baan bezig gehouden met de energietransitie bij de landelijke coöperatie De Windvogel. In de afgelopen drie jaren bouwden we een nieuwe burgerwindmolen en werkte ik aan de strategie en communicatie rondom een tiental nieuwe windprojecten die in ontwikkeling zijn. En al die tijd draaiden er geen windmolens in Utrecht. En bleef het windstil….
Een windmolen is ook niet zomaar gebouwd. En tóch kan het. En tóch moet het. Utrecht heeft, net als andere grote steden, een droom: de stad wil klimaatneutraal worden. En die doelstelling kan alleen gehaald worden met grootschalige opwekking van stroom door windmolens. Voor de korte termijn is een locatie als het ‘pauzelandschap’ Rijnenburg hiervoor uitermate geschikt. Pauzelandschap wil zeggen dat er voorlopig geen woningbouw gaat plaatsvinden terwijl dit wel beoogt was. De grondeigenaren, omwonenden en bedrijven kunnen op een coöperatieve manier allen meedoen in dit tijdelijke windpark (20 jaar).
In de tussentijd kan Utrecht wennen aan de windmolens en merken dat het allemaal reuze meevalt met de overlast. Sterker nog, de molens zijn een letterlijk vliegwiel voor verdere duurzame ontwikkeling in de stad Utrecht en iedereen wordt er beter van. Door deze positieve ervaring staat de weg open voor een nieuw windpark op een nader te kiezen locatie, waar alle energieke Utrechters aan mee kunnen doen. Wil je meewerken, neem dan contact met me op.
Mijn zoon Bram denkt dat de windmolens wind maken. Ik zal hem de waarheid vertellen als hij straks naar school gaat ;-).
Paul van Seters, voorzitter
In het dagelijkse leven ben ik hoogleraar globalisering en duurzame ontwikkeling aan de Universiteit van Tilburg. Mijn academische belangstelling gaat vooral uit naar sociale bewegingen die zich mondiaal inzetten voor een duurzamere wereld. Het geheel van die sociale bewegingen wordt vaak aangeduid als de global civil society. Ook Energie-U is voor mij een voorbeeld van deze global civil society. Denk aan het devies van de duurzaamheidsbeweging: think global, act local.
Al vanaf 2010 ben ik lid van Energie-U. Begin 2013 heb ik in mijn straat, de Stolberglaan, het initiatief genomen voor de collectieve aanschaf van zonnepanelen, een actie die liep via, en werd ondersteund door Energie-U (Floris Bruning). Niet lang daarna werd ik benaderd om Energieambassadeur te worden (Rianne Bakker). In dat verband ben ik in het najaar van 2013 begonnen met Rosariumbuurt Duurzaam (11 straten, 650 huizen).
De Rosariumbuurt is de afgelopen twee jaar actief geweest op drie fronten: zonnepanelen, isolatie, en stadsverwarming. De eerste twee onderwerpen lagen natuurlijk erg voor de hand, konden ook effectief worden georganiseerd (Liesbeth Wassenberg, Martijn Leusink), en leidden tot positieve resultaten. Het derde onderwerp (Joop de Bruin) lag veel minder voor de hand en bleek dan ook veel lastiger. Dat was voor ons in de Rosariumbuurt duidelijk een maatje te groot.
Toen ik juni 2015 door de ALV in het bestuur van Energie-U werd gekozen, besloot ik dan ook om mijn aandacht voor stadsverwarming naar een hoger plan te tillen. In de wintermaanden hebben we met een groep van 13 personen (voor de helft leden van Energie-U) het Manifest Utrechtse Stadsverwarming opgesteld. Dit Manifest is de springplank voor een nieuw initiatief: Platform Warmte030. Lees hier verder over het Manifest en over Warmte030.
Sinds juni 2016 ben ik voorzitter van Energie-U. Het is mij ambitie om met Energie-U eerst Utrecht te veroveren, en dan de wereld. Als in: act local, then global.
Pieter Duif Verhoeven, algemeen bestuurslid
Wanneer ik op straat loop raap ik ieder bruikbaar voorwerp op. Dit lokt vaak een reactie uit, maar ik heb nou eenmaal een diepgewortelde hekel aan verspilling. Niet om het geld, maar vooral vanwege de grondstoffen, de energie en de creativiteit die het heeft gekost om dat schroefje, die moer of dat elastiek te maken. Sinds mijn middelbareschooltijd heb ik mij activistisch en politiek ingezet tegen verschillende vormen van verspilling. Door te protesteren tegen Shell in Zuid-Afrika, tegen kernenergie en tegen de jacht op zeldzame dieren. Noem een protestbijeenkomst uit de jaren 70, 80 of 90 en de kans is groot dat ik daarbij was. Toen geloofde ik in de grootse aanpak voor vrede, rechtvaardigheid en het milieu. Steeds meer ben ik er van overtuigd geraakt dat ook de kleinschalige, lokale aanpak essentieel is voor het bereiken van veranderingen in ons gedrag.
Mijn naam is Pieter Duif Verhoeven, ik ben geboren in 1960 te ´s-Hertogenbosch. Hier heb ik van 1984 tot 2002 gewoond in het voormalige Claraklooster en ben ik vader geworden van Emma en Julius, nu 18 en 17 jaar oud. In 2003 ben ik getrouwd met Nanda Verhoeven-Duif. Nanda is hoogleraar diagnostiek van erfelijke metabole ziekten in het UMC Utrecht. Wij hebben 2 kinderen, Hannah van 13 en Quinten van 11 jaar oud. Samen wonen we in Amersfoort. Sinds 2005 ben ik curator van mijn inmiddels 80-jarige tante Sonja die in een woning van Cello, een organisatie voor mensen met een verstandelijke beperking, woont.
Ik heb meer dan 30 jaar in het UMC Utrecht gewerkt: 10 jaar in het onderzoek, 10 jaar in het management en 10 jaar bij de Raad van Bestuur. Recent heb ik besloten dat ik toe ben aan een nieuwe omgeving met nieuwe uitdagingen. Een van deze uitdagingen is mijn bestuurslidmaatschap van Energie-U. Een innovatieve en lokale aanpak om bij te dragen aan minder verspilling op onze mooie aarde.